19 شهریور

همیشه فکر میکنم همه وبلاگ ها و همه نوشته ها از بین خستگی هایی که به استراحت و یه خلوت دنج منتهی شدن متولد میشن.

بعد از هفته کاری شلوغ خونه موندم و عصرانه های تابستان بهانه خوبی برای نوشتن هست 

کاش میشد بیشتر نوشت و بیشتر خونه موند. ولی به رسم عادت هر روز با سرعتی که زندگی ایجاب میکنه به کارهایی مشغولم که هنوز توی دلم ریشه نکرده 

بعضی وقتها فکر میکنم فقط باید بخونم و بنویسم و مدتی رو پیله کنم ولی فرصتی پیش نمیاد پس همین دم رو هم غنیمت میشمرم و لحظه هام رو با متمم خوانی به پیش میبرم تا خودم مربی خودم باشم