بسم الله نیمه دوم ۹۶
همه از پاییز مینویسن شور و استقبال و پست های پاییزی مثل برای پاییزی شروع به ریزش کردن. نمی‌دونم اینهمه احساسی که همه به پاییز دارن واقعا از ته دلشون هست یا نتیجه شور جمعی هست که شبکه های اجتماعی ایجاد کردند. معمولا دوست ندارم شورهای جمعی که برای یک موضوع خاص ایجاد میشه رو پیگیر بشم.ولی مهرماه حکم دیگه ای داره بهتره منم با تاخیر ثبتش کنم به دلایل زیر :
۱-یه نیمه از سال گذشت و برای سنجش عملکرد من و نتایج کارهام ضروری هست که خودم رو بسنجم و تغییرات و تصمیماتی بگیرم.
۲-دیروز اتفاقهای خوبی برام افتاد که به فال نیک برام حساب میشه و دلم قرص میشه که مهربونی تو ذات آدمها هست و ربطی به شناختن و نشناختن ندارن شاید بشه گفت گاهی شناختن باعث کمک نکردن میشه.
اتفاقی برام افتاد که هرکسی با عقل و منطقش نقض می‌کنه ولی من سعادت داشتم این اعتماد رو دریافت کنم.
۳- اول مهر بود شنبه بود و شروع ماه قمری.
۴-خب وبلاگ نویس ها از روزهای خاص مینویسن باید نوشت از هر روز و‌لحظه زندگی نوشت.
پ.ن : حرف پاییز که پیش میاد همیشه این شعر یادم می‌افته
قشنگی پاییز نه به بازی برگ و‌بارانش است
نه به هوای وحشی دونفره اش
فصلها را خاطره ها می سازند...........
توکه باشی من هستم رنگ‌هست هوا هست
و یک خیابان تشنه که باران قدم‌های ما را کم دارد.
و‌ذکری که برای این ماه ورد ذهن و دلم هست: مهروار زندگی کنیم🍁
