نظم و انضباط شخصی #معرفی کتاب

کتاب ها بهترین اشتراکی هستن که میتونن هم به خود نویسنده وبلاگ و هم به دوستاش کمک اثربخش بکنند

در بین انبوه کتابهایی که دوست داریم بخونیم عناوین زیادی هستن ولی من خودم بیشترین کتابهایی که خوندم معرفی دوستان بوده یا خلاصه و معرفی هایی که توی وبلاگشون شده امیدوارم معرفی کتاب های وبلاگ منم مفید باشه هم برای خودم هم برای شما 

کتاب نظم و انضباط شخصی برایان تریسی رو شروع کردم جدای از نویسنده فقط عنوان و مفهوم کتاب مدنظرم هست و مدتی میخوام روی این موضوع کار کنم. 

قبلا ها از کارایی که میخوام بکنم و کتابهایی که میخوندم نمینوشتم چون میترسیدم یا اون کار رو نتونم انجام بدم یا اثری که باید از کتاب رو داشته باشم نداشته باشم 

مهارت نظم و انضباط هم یکی از مهارتهایی که جاش خیلی وقته توی زندگیم احساس میشه با شروع کسب و کار جدیدم  این مهارت کمرنگتر شده توی زندگیم 

الان که نگاه میکنم میبینم مدرسه رفتن روزانه و انجام برخی کارها چقدر خوب بوده ناخوداگاه یادگرفتیم به کارهای شخصی اول صبح و تکالیف مدرسه برسیم. کاش نظم شخصی در قالب علمی و تخصصی تر از کودکی اموزش داده میشد.

بیشتر بخونیم = بیشتر یادبگیریم= قوی تر بشیم 

لینک کتاب

19 شهریور

همیشه فکر میکنم همه وبلاگ ها و همه نوشته ها از بین خستگی هایی که به استراحت و یه خلوت دنج منتهی شدن متولد میشن.

بعد از هفته کاری شلوغ خونه موندم و عصرانه های تابستان بهانه خوبی برای نوشتن هست 

کاش میشد بیشتر نوشت و بیشتر خونه موند. ولی به رسم عادت هر روز با سرعتی که زندگی ایجاب میکنه به کارهایی مشغولم که هنوز توی دلم ریشه نکرده 

بعضی وقتها فکر میکنم فقط باید بخونم و بنویسم و مدتی رو پیله کنم ولی فرصتی پیش نمیاد پس همین دم رو هم غنیمت میشمرم و لحظه هام رو با متمم خوانی به پیش میبرم تا خودم مربی خودم باشم

نوشتن های هدفمند

امروز توضیح وبلاگم رو تغییر دادم  به اینکه: 

اعتقادم این هست دوستانی که به رسم قلم پیدا کردم شاید حجم زیادی در زندگیم نداشتن ولی عمق بیشتری رو حک کردن 

وبلاگ دوستان خوبی رو دنبال میکنم و این وبلاگ خاک خورده رو دوباره فعال میکنم تا جایی برای  اشتراک نوشته هام  باشه برای شناختن نیره ای که خیلی دورها تو دنیای خودش هست .

مطمئنم که انگیزه های نوشتنم قوت میگیرن به رغم کمک دوستان تا رشد و  توسعه فردی خودم  را شاهد باشم.

متمم خوانی یکی از بهترین علایقم هست و چیزی که باعث دوباره راه اندازی وبلاگم شد. 

شما هم بخونید و به اشتراک بذارید 

نیره ای قدبلندتر از رویاهایم

به یادتم

وبلاگ نویسی جزئی از زندگی روزانه ام بود اما ولش کردم 

نمیدونم  چرا سر چیزای الکی اگر بزرگت میکردم الان خیلی قدرتمند و خوب شده بودی به تو بد کردم ولی قول میدم برگردم پیشت

وسعت نوشتن

به امید روزی که  کلمات دنیا رو تغییر بدن نه پول

به امید روزی که قدرت کلمات بالاتر از پول باشه.. باید نوشته هایی با عشق نوشت .. 

چه حسی داری از اینکه زندگی فقط یکبار اتفاق میافته؟

سوال پرسیدن یکی از قشنگترین چیزهای زندگیه که خیلی ها ازش غافلن و سوال خوب پرسیدن هم یک هنره.. یک هنر که میتونه بیشتر از هزارساعت حرف زدن  موثر باشه.. دوست دارم قدرت یک سوال خوب پرسیدن رو در قالب قدرت موجی کوچک برای رسیدن به بهترین ساحل تشبیه کنم که کشتی سنگین افکار رو در مسیری درست هدایت میکنه .

اما در مورد این که چه حسی داری از اینکه زندگی فقط یکبار اتفاق میافته.. مثل تلنگری که توی انبوه روزمرگی ها بهم زده میشه. خوشحالم که حداقل اینجا و الان میتونم حرف بزنم...این سوال شاید تو بعضی از ابعاد زندگی سخت بشه بهش جواب داد ولی اولین حسی که برام تداعی میکنه برگشت سریع به گذشته  و روزهای طی شده هست. و سهم لذتی که از این روزهای زندگی داشتیم. سهم این روزها چه خوب باشه چه بد آرزوی تکرار همیشه وجود داشته و خواهد داشت. تکرار برای تجربه دوباره لذتها و تکرار برای جبران لذت های از دست رفته...

با گفتن این حرفها نمیخوام روی نوشته هام اثری از حسرت باقی بذارم. ولی اگر برای آرزوی تکرارهام هم قدری حسرت باقی مونده باشه قدرت دوباره تلاش کردن همیشه بیشتر در وجودم نجوا کرده.. و اولین بار که این جمله خونده میشه یک دورنمای کلی از خودم توی ذهنم شکل میگیره و از تعلل ها و سستی هایی که شده سریعا درس میگیرم...

"فقط یکبار"... حس رفتن داره و تکرار نشدنی که باید تمام تلاشتو بکنی برای دریافت همه سهم لذتت از چیزی که هست. 

دوباره آرزو میکنی آرزوی چیزهای نداشته، نکرده، دلخوری ها، اخم ها و تمام فرصت هایی که میتونست تماما به شادی باشه ولی نیست. و نوشته های نوشته نشده، اشک ها، لبخندها، بوسه ها و همه عشق های از دست رفته و خودت و خودتی که باید پرسیدن این سوال رو برای خودت تمرین کنی... و بعد از اینکه خودت رو دیدی و صافی و زلالی بین تو و خودت حکمفرما شد باور پروانه بودنت رو بدست بیاری و  برای هر روز از پیله روزمرگی ها بیای بیرون 

ولی عاشقانه حرف زدن برای همه زندگی مصداق نداره..توی چرخه زندگی روزهایی خواهد بود که گذران زندگی رو نخواهی دید و از دست رفتن روزهایی که شاید میتونست یک لحظه عالی ، یک خاطره خوب و تمام سهم لذتت باشه.. ولی بی اختیار ولش میکنی که تموم بشه...یاد مردی افتادم که نیمی از ماه رو با حقوق کارمندی به بهترین نحو ممکن زندگی میگیرد و نیمی دیگر رو ساده ولی در مقایسه با تمام همکاران و دوستانش که درامد یک ماهشان را برنامه ریزی خرج میکردند. لذت و اندوخته های زیادی داشت. 

شاید زندگی ها در گذر باشند و ظرف سهم لذتها نه چندان پر .. اما همیشه فرصت برای دوباره تلاش کردن برای دنیایی که پر از سهم لذتهایی زیادی هست زیباست..

منو نخ ها

بزرگتر که میشی کامواهای زیادی تو زندگیت قل م یخورن و سر نخی که به طرف تو دراز میشه.. نخ هایی که سر هر کدومو بگیری بهرحال چیزی می بافی و قشنگ هم میبافی. و توی بافتن هاتم حتی اگه سخت باشن بازم چیزای جدیدی یاد می گیری. حت یاگه بافتنیتو دوست نداشتی باز قشنگه .  سرنخ ها رو که میگیری و میری و همینجوری میری یه نخ .. دو نخ .. سه نخ ... نخ چهارمی هم رنگش قشنگه دلت نمیاد ردش کنی. و اگه هنرمند خوبی باشی با نخ هایی که انتخاب می کنی چیز قشنگتری می بافی. 

ولی خیلی سخته از بین این نخ ها کدومو انتخب کنی .. نخ ها یعنی هدف ها و  انتخاب ها و بافتنی ها شرایط و محیطی هستند که توش وارد میشی . اینجاشه که سخته. بحث انتخاب ها و انتخاب نخ ها نیست، بحث بافتنی قشنگ داشتن و برنده شدن هم نیست  بحث تویی که بین این نخ ها چطوری رشد می کنی .. هر چقدر که این روزها یزندگی برای من میگذرن هیچ چیزی رو مهمتر از این نمیبینم که رشد کردن و بزرگ شدن چقدر میتونه مهم باشه. همه چیز برپایه این اصل مهم شکل  میگیره و فاکترهای بسیار زیادی برای این رشد کردن و بزرگ شدن دست به دست هم میدن...

از همه چی که بگذریم من موندم و کامواها و زمستون سرد.... و بافتنی هایی که خواهم بافت 

تجدید قوا

بعد از ازدواجم خیلی چیزها و خیلی راه ها رو امتحان کردم.برای بهتر شدنزندگی، برای خودم، برای همه و... ولی احساس میکنم باید مدتی تجدید قوا کنم و برای یک مبارزه واقعی و عملی آماده بشم.همیشه فکر میکنم وقت داره تموم میشه و بایدد عجله کرد. ولی حالا باید منتظر فرصت خوب موند همین. 

چیزهایی هستند که نمیشه ازشون راحت گذشت و حتی به قدر جرعه ای باهاش درگیر بشی قسمتی از تار و پود وجودت رو میگیره. پس بعد از 24 سالگی باید روی خیلی چیزا دقیق باشی. و این چیزیه که هیچ موجود زنده ای روی زمین به ادم یادآوری نمیکنه جز تجربه ای که نباید بذاری دیر بشه.

وبلاگ اول

براد فیلد موسس این وبلاگ هست یک کارافرین ..سخنران و سرمایه گذار هست 

۱) FeldThoughts

FeldThoughts وب‌سایت شخصی براد فیلد است. او کارآفرین، نویسنده و سرمایه‌گذار آمریکایی است که از اوایل سال ۱۹۹۰ کار خود را شروع کرده است. قبل از راه‌اندازی Foundry Group (یک شرکت سرمایه‌گذاری که بر سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فناوری اطلاعات که در مراحل اولیه‎‌ی کار خود هستند تمرکز دارد) او از بنیان‌گذاران Mobius Venture Capital و هم‌چنین Techstars بود. علاوه بر فعالیت‌های بسیار در زمینه‌ی سرمایه‌گذاری در حال حاضر رئیس مرکز ملی زنان و فناوری اطلاعات است و فعالیت‌های بسیاری را در این زمینه انجام داده است.

پست‌های وبلاگ براد فلد موضوعات مختلفی را پوشش می‌دهد. آرشیو مطالب طبقه‌بندی شده و به راحتی می‌توان دسته‌بندی‌ها را از هم تشخیص داد. پست‌ها با تگ‌های مناسب پوشش داه شده و با یک جستجو می‌توان مطلب مورد نظر را پیدا کرد. ساختار، رنگ و فونت این وبلاگ ساده بوده و خواننده را برای مطالعه‌ی بیشتر سر ذوق می‌آورد.

تیکه مطلب از زمانا

این فقط توضیحات اولیه بود توضیحات بعدی در پست های بعدی منتشر می شوند